बाल्कनीच्या कोपऱ्यात ठेवलेला झाडू
घराच्या मुख्य दिवाणखान्यात आला
दिमाखाने मोठ्या सगळीकडे फिरला
सारी स्वच्छता झाली पाहिजे म्हणत
सर्वांवर आवेशाने डाफरला...ओरडला
घरभर लुडबुड करत सर्वांशी भांडला
क्रांती झाली पाहिजे ठासून बोलला
मीच घराचा कर्ता असे तो बडबडला
वल्गना करत सोफ्यावर विसावला
तेथेच लोळला न असंबद्ध बरळला
घरमालक बिचारा स्तब्ध झालेला
झाडूच्या आवेशाला तो बिचकलेला
घर स्वच्छ होईल म्हणून भूललेला
सुंदर घर कल्पनेने तो हुरळलेला
झाडूलाच प्राधान्य देवू हे ठरवलेला
झाडू शेवटी त्याच्या मूळपदी आला
एकेक काडी वेगळी होऊन विखुरला
विस्कळीत झाला आणि सैल पडला
चार काड्या उरून केविलवाणा झाला
कसातरी खुरडत बाल्कनीतच गेला
...तुषार नातू !
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा