सुंदर लोचा झालाय जिवनाचा.. कुठून येईल बळ
मी .माझे ..मला चे युद्ध ...प्रज्ञेचे सुप्त आकर्षण
आसक्तीच्या दावणीला बांधलेले... व्याकूळ मन
भोगाला चटावलेल्या इंद्रियांना.....तृप्तीचे डोहाळे
ऐहिक सार्थकतेची धडपड.. बुद्धीचे कुटील डावपेच
आत्म्याच्या मुक्तीचे ऐतिहासिक धार्मिक दडपण
अधूनमधून येणारी रेंगाळणारी...विरक्तीची उबळ
...तुषार नातू !
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा