बापाच्या जिवावर मी खूप गमज्या केल्या
टपोरी भाषेत सांगायचे तर.. अंगार मुतला
मला माहित होते बाप आहेच निस्तरायला
माझा रिकामा खिसा नेहमी गरम ठेवायला
बाप होता पाठीशी कोर्टात जामीन द्यायला
बाईकवर सुसाट गेलो की काळजी घ्यायला
पोरीबाळींच्या भानगडीत पाठीशी घालायला
कुलदीपक म्हणून मला कौतुकाने पहायला
चिडला कितीही तरी आतल्याआत कुढायला
आईच्या कडे पाहून मला संरक्षण द्यायला
पिवून घरी आलो तरीसुद्धा दुर्लक्ष करायला
पोरच आहे हे सारखे स्वतःला बजावायला
...तुषार नातू !
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा